توضیحات
مبانی نظری شاخص توسعه انسانی در کشورهای در حال توسعه
فهرست مطالب
تا دهه ۱۹۷۰ میلادی، توسعه اقتصادی بر حسب درآمد سرانه ارزیابی میشد. زیرا باور عموم بر این بود که با بالا رفتن درآمد سرانه، وضع مردم در تمام جوانب بهبود خواهد یافت، با چنین شاخصی از توسعه، رشد اقتصادی محور اساسی توسعه در نظر گرفته میشد. اما باید متذکر شد که توجه محض به درآمد سرانه به عنوان شاخص توسعه، عوامل مختلفی را که منجر به ایجاد تفاوت در فرصتهای واقعی افراد میشود، نادیده میگیرد.
نارسایی در رویکرد درآمد، به عنوان شاخص تعیین درجه توسعه یافتگی اقتصاد ملی موجب گردیدد تا متفکرین توسعه درصدد معرفی یک شاخص ترکیبی اجتماعی و اقتصادی برآیند. این شاخص که نیازهای اساسی توسعه انسانی در آن لحاظ شده است هسته اصلی مباحث توسعه را تشکیل میدهد که به این ترتیب مفهوم توسعه انسانی معرفی شد. در واقع رویکرد توسعه انسانی مبتنی بر این ایده اساسی میباشد که توسعه جوامع انسانی را نمیتوان فقط با درآمد سرانه اندازهگیری نمود، بلکه لازمه دستیابی به زندگی بهتر علاوه بر داشتن درآمد بالاتر، پرورش و بسط استعدادها و ارتقاء ظرفیت انسانی میباشد.
در سال ۱۹۹۰ سازمان ملل، شاخص جدیدی بهنام شاخص توسعه انسانی را که
شامل سه بعد آموزش، بهداشت و سطح قابل قبول زندگی میباشد را معرفی کرد
که امروزه هسته اصلی مباحث توسعه را تشکیل میدهد.
شاخص توسعه انسانی بطور مستقیم شامل درآمد سرانه، طول عمر و آموزش میباشد
و بین استانداردهای زندگی و درآمد تمایز قائل میشود.
در حالی که رشد اقتصادی فقط نشان دهنده افزایش در تولید ناخالص داخلی میباشد
چنانچه محصول مبانی نظری شاخص توسعه انسانی در کشورهای در حال توسعه را دریافت نکردید با شماره ۰۹۳۵۷۲۵۸۴۲۵ یا info@pajuha.ir ارتباط برقرار نمایید.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.