مدل های معادله ساختاری می توانند برای نشان دادن دانش یا فرضیات درباره پدیده مورد بررسی در زمینه های مختلف به کار روند.
این مدل ها به طور معمول مبتنی بر تئوری های موجود یا پیشنهاد شده هستند که پدیده مورد بررسی را توضیح داده و توصیف می کنند.
مدل های معادله ساختاری با توجه به ویژگی خاص خود، یعنی محاسبه خطای اندازه گیری مدل سازی[۱] ، ابزار مناسبی برای بررسی این پدیده ها هستند.
زمانی که یک تئوری درباره پدیده مورد نظر ایجاد شد،
می توان این تئوری را با به کار گیرSEM بر اساس داده های تجربی آزمون کرد. این فرایند آزمون کرد.
این فرایند آزمون اغلب حالت تأیده[۲] برنامه های کاربردی SEM نامیده می شود. یکی از کاربردهای مدل های معادلات ساختاری، اعتبار سازه است.
در این گونه برنامه های کاربردی، پژوهشگران بررسی می کنند که ابزارهای خاصی تا چه میزان واقعا یک متغیر پنهان را، که ارزیابی آن موردنظر است، می سنجند.
این نوع از SEM بیشتر در مطالعه ی ویژگی های خاص یک ابزار اندازه گیری معین به کار می رود.
مدل های معادلات ساختاری برای اهداف توسعه تئوری نیز به کار برده می شوند.
درتوسعه تئوری، کاربردهای متداولSEM به طور معمول با همان مجموعه داده ها و برای بررسی روابط بالقوه بین متغیرهای مورد مطالعه انجام می شوند.
در مقابل، حالت تاییدی برنامه های کاربردی SEM، توسعه تئوری فرض می کند
که هیچ تئوری قبلی درباره پدیده مورد بررسی وجود ندارد یا فقط به شکل ابتدایی در دسترس است.
از آنجا که این کاربرد از SEM هم به شفاف سازی و هم به توسعه تئوری کمک می کند،
به عنوان حالت توضیحی برنامه های کاربردی SEM در نظر گرفته می شود.
چون که این توسعه بیشتر بر پایه ی نمونه ای از جامعه مورد مطالعه انجام می شود،
یافته های ناشی از چنین کاربردهای توضیحی SEM باید با احتیاط زیادی تفسیر شوند.
تنها زمانی که یافته ها در نمونه های دیگر از همان جامعه تکرار پذیر باشند، از اعتماد پذیری بیشتری برخوردارند.
۱ Modeling Measurement Error
۲ Confirmatory
جهت سفارش به راه های ارتباطی زیر مراجعه فرمایید
شماره ی تماس وتلگرام: ۰۹۳۵۷۲۵۸۴۲۵